Sinds Niko de Wit in 1975 de kunstacademie verliet, heeft hij een omvangrijk oeuvre opgebouwd dat meer dan zeshonderd beelden telt. Ruim dertig daarvan bevinden zich in de openbare ruimte, musea en bedrijven. Naast deze werken maakt hij ook portretten en penningen in brons. De Wit geniet echter de meeste bekendheid vanwege zijn autonome en monumentale werken in een geometrische abstracte stijl. Hoe groot of klein het werk ook is, het verraadt altijd een monumentale kracht en is vrijwel nooit in één oogopslag, vanuit één perspectief te vatten. Het vraagt erom om van alle kanten bekeken te worden. Inspiratie vindt de kunstenaar in alledaagse objecten en in de architectuur van zowel oude als nieuwe culturen. Daarnaast geven ook het materiaal en de vormen waarmee hij werkt aanleiding tot nieuwe beeldconcepten. Beeldhouwen is voor Niko de Wit een voortschrijdend proces van experimenteren en variëren, waarbij restvormen van het ene beeld dikwijls het begin zijn van een volgend kunstwerk. Het materiaal en formaat van het uiteindelijke werk spitst hij toe om het beeld een ultieme uitstraling te geven. Op een ambachtelijke manier maakt De Wit zijn beelden zelf in zijn goed geoutilleerde atelier. Dat komt neer op modelleren, construeren, lassen en gieten van brons, staal of andere materialen. De grootschalige beelden laat hij uitvoeren door bedrijven die daar in gespecialiseerd zijn. In zijn recente werk frappeert De Wit de kijker met onverwachte combinaties van ronde en hoekige elementen, die in een dynamisch verband zijn samengevoegd. Een beeld van Niko de Wit genereert altijd spanning, omdat hij steeds de grenzen van fysiek evenwicht opzoekt.